Program DELGRA służy do wizualizacji przypadków zarejestrowanych w detektorze DELPHI. Możliwe jest oglądanie zarejestrowanych i zrekonstruowanych przypadków, w sposób graficzny (model 3D z zaznaczonymi detektorami) i poprzez analizę wartości mas, pędów, energii itp. cząstek zarejestrowanych w odpowiednich detektorach (analiza fizyczna).
Po wejściu na pracownię zostanie nam udostępniony komputer, na którym znajduje się w/w program. Uruchamia się go z konsoli (terminalu) za pomocą polecenia run (1). Po zatwierdzeniu usunięcia starych plików tymczasowych (2) program zostanie uruchomiony (3).
Powinno się wówczas pojawić okno główne programu, które zachęci nas do zajrzenia do menu options (4) w celu skonfigurowania go. Ponieważ program został wcześniej skonfigurowany wystarczy nacisnąć OK (5).
Na wstępie program pozwoli nam wybrać jeden z plików, w których według specjalnych wzorów zapisane są dane dotyczące przypadków (6). Pliki z danymi rozpoczynają się od ee a potem następuje ciąg cyfr. Po wybraniu interesującego nas zestawu klikamy OK.
Ponieważ każdy z plików zawiera wiele przypadków, to program umożliwia również, po załadowaniu pliku z danymi, wybrać od którego przypadku (numeracja rozpoczyna się od zera) w danej serii chcemy rozpocząć oglądanie (7). Dzięki tej opcji możliwe jest kontynuowanie analizy od wybranego przypadku. Wybór zatwierdzamy przyciskiem OK.
Od uruchomienia programu mamy do dyspozycji również dwa inne okna. Pierwsze z nich pokazuje wizualną rekonstrukcję przypadku wraz z podstawowymi danymi o nim. Możliwe jest zaznaczanie torów poszczególnych cząstek w celu ich odseparowania.
W ramce na górze możemy dowiedzieć się o:
W tabelce po prawej stronie mamy informacje o liczbie zarejestrowanych i zrekonstruowanych obiektów w danym przypadku, oraz w nawiasach liczbie aktualnie wyświetlanych obiektów.
Drugie dostępne okno oferuje nam zmianę różnorodnych parametrów odnośnie wyświetlanego w w/w oknie obrazka. Możliwe jest włączenie/wyłączenie suwaków sterujących geometrią obrazka (8), obrót wokół wybranej osi (9), przesunięcie w przestrzeni (10), zbliżenie (11), zmiany odnośnie kątów φ i θ (12)(13), oraz zaawansowane sterowanie wyświetlanym obrazkiem (14).
|
|||
Odświeżanie | Skala | Kierunki | Odznaczanie |
Usuwanie okienek | Centrowanie |
Płaszczyzna XY |
Płaszczyzna ZX |
Płaszczyzna ZY |
Podgląd jednookienkowy | Porównywanie kilku okienek |
Zbliżenie na obiekt |
Jednostki | Schemat detektora | Informacje o zdarzeniu | Opcje (tu nie zaglądamy :) |
Zapis obrazka na HDD |
Odświeżanie:
Używa się do ponownego narysowania obrazka.
Skala:
Pokazuje "linijkę", dzięki której można porównać obrazek z rzeczywistymi
rozmiarami detektora.
Kierunki:
Pokazuje osie układu współrzędnych.
Odznaczanie:
Odznacza zaznaczony element toru.
Usuwanie okienek:
Usuwa wszystkie okna typu panel i obrazek.
Centrowanie:
Po naciśnięciu przycisku pojawi się
menu
pozwalające na centrowanie obrazka na różne sposoby.
Płaszczyzna XY, ZX, ZY:
Zmienia kąt patrzenia (wyświetlania), pokazując odpowiednie płaszczyzny
przekroju detektora.
Podgląd jednookienkowy:
Po naciśnięciu przycisku pojawi się menu
pozwalające na oglądanie przypadku na obrazku wypełniającym całe okno programu
we współrzędnych XYZ lub ZRφ.
Porównywanie wielu okienek:
Po naciśnięciu przycisku pojawi się menu,
dzięki któremu będzie można porównywać dany przypadek w czterech różnych
płaszczyznach (pod różnymi kontami).
Zbliżenie na obiekt:
Pozwala zaznaczyć "ramką" kawałek obrazka, który chcemy obejrzeć z bliska.
Robi się to zaznaczając LPM najpierw lewy-górny róg, następnie
prawy-dolny róg, a na końcu obiekt, który ma być centrum nowego obrazka.
Dodatkowo pojawi się menu, którego opcje odpowiadają elementom menu głównego.
Jednostki:
Po naciśnięciu przycisku pojawi się menu,
dzięki któremu można obejrzeć obrazek wraz z różnorodnymi osiami (jednostkami).
Schemat detektora:
Po naciśnięciu przycisku pojawi się menu,
dzięki któremu można wyświetlić na obrazku różne schematy budowy detektora.
Pomaga to m.in. w analizie gdzie dana cząstka została zarejestrowana i gdzie
dotarła.
Informacje o
zdarzeniu:
Tu wyświetlane są informacje o zdarzeniu zapisane przez detektor (m.in. która
część detektora zadziałała, informacje z
Triggera,
itp.).
Zapis obrazka na HDD:
Ta opcja umożliwia zapisanie obrazka do pliku typu Postscript.
Po załadowaniu danych z pliku, główne okno
programu udostępnia nam teraz menu, dzięki
któremu będziemy mogli uzyskać bardzo wiele szczegółowych informacji o aktualnie
oglądanym przypadku.
Na początku dostępna jest tylko pierwsza kolumna (TD, TE, itd.). Znaczenie
skrótów było omawiane wcześniej.
Po zaznaczeniu interesującego nas działu LPM, pojawi się druga kolumna
pozwalająca wybrać interesujące nas cząstki:
Następnie mamy możliwość wyświetlenia odpowiednich informacji (tym razem SPM):
Warto również zauważyć, że kliknięcie na obiekcie spowoduje jego zaznaczenie we wszystkich otwartych oknach (informacji jak i na rysunku).
Aby przejść do następnego przypadku w serii należy będąc w głównym oknie programu nacisnąć "N" na klawiaturze.